گل شکوه صبح سفید کوچک

Ipomoea lacunosa

خانواده شکوه صبح (Convolvulaceae)

توضیحات:

این گیاه بومی سالانه، ۳-۷ متر بلندی دارد‏. ساقه کمی زهاری، یا پراکنده موهای سفید شده است. برگها

متناوب بزرگتر معمولا بشکل قلب اگر چه برگ با 3 لوب حاد گاهی برگ‏های کوچکتر معمولا تخم مرغی است.

این برگ ها 2-4 "و در حدود نصف این میزان در سراسر لبه آنها صاف و نرم هستند، در حالی که سطح فوقانی

برگ تا به پراکندگی موهای سفید شده است. دمبرگ بلند هستند، بلند و باریک، و بیشتر یا کمتر زهاری.



از پایه یک دمبرگ، توسعه گل سفید 1-3 از یک ساقه کوتاه است. آنها قیفی شکل هستند. در گلو هر گل،

کلاله سفید تنها با سر برجسته است که از نزدیک با پرچم سفید با بساک بنفش یا سفید احاطه شده

است. به ندرت، یک گل، دو برجسته دیده می‏شود.  5 کاسبرگ سبز  است که نیزه ای، یا مودار، و در حدود 1

/3 "اندازه آن است و در دوره شکوفه دهی رخ می دهد. از اواسط تابستان تا پاییز، و حدود 2-3 ماه طول می

 کشد گل شکوفه در صبح پدیدار شود. عطر قابل توجه گل در کپسولهای کروی مودار است. این کپسول ها

توسط دانه های درشت قهوه ای تیره و یا سیاه و سفید، با یک شکل مستطیلی نامنظم و سطح براق احاطه

 می‏شوند. گیاه برای رشد و نمو به خود تکیه می‏کند. سیستم ریشه شامل یک ریشه عمودی اصلی است.

کشت:

احتیاج به نور کافی و مکانی مرطوب دارد و گرما را تحمل می‏کند.

خاک می تواند مقدار قابل توجهی از خاک رست و شن، خاک رس، یا مواد gravelly باشد.

ساقه‏های بلندتر شانس صعود را بیشتر دارند . با پیچیدن به نرده‏ها و گیاهان دیگر.

محدوده و زیستگاه:

شکوه صبح سفید کوچک عمدتا در جنوب و غرب ایلینوی، دیده می‏شود. در شمال شرق و شمال 1/6 از

ایالت ایلینوی، این گیاه به ظاهر غایب است . زیستگاه مرطوب چمن زار خاک سیاه و سفید، بیشه، میله

های gravelly از رودخانه ها و سواحل دریاچه ها، مراتع مرطوب در نزدیکی رودخانه ها یا جنگل، مزارع رها

شده، مناطق در امتداد کنار جاده ها و خطوط راه آهن، و مناطق ضایعات متفرقه شامل می‏شود. این گیاه به

نفع زیستگاه های آشفته شده است.

جانوران استفاده‏کننده از گل شکوه صبح سفید‏:

زنبورهای زبان‏بلند از جمله bumblebees و زنبورها نجار کوچک و oligoleges های های های مانند (زنبور

عسل گل خطمی Melitoma taurea)، Peponapis pruinosa pruinosa (زنبور کدو و کدو)، و Cemolobus

ipomoea (زنبور افتخار صبح بازدید) از شهد گل می‏خورند.  برخی از حشرات برای تغذیه بر روی شاخ و برگ

این گیاه هستند، از جمله کرم Emmelina monodictyla (شب پره پر مشترک) و چندین گونه از سوسک لاک

پشت. قرقاول حلقه کلفت از دانه این گل استفاده می‏کند. علفخواران از این گیاه تغذیه نمی‏کنند‏، چرا که شاخ

 و برگ این گیاه تا حدی سمی است و بوی تندی دارد‏.

گل‏های این گیاه در اندازه‏های کوچکتر دیده می‏شوند‏،  در حالی که گل Convolvulus arvensis (میدان نیلوفر

صحرایی) طول بیشتری دارد‏، آنها گسترده تر هستند و به طور کامل باز می‏شوند و در جوامع محلی این گل

تنوع زیاد دارد‏، به خصوص با در نظر گرفتن به موداری گیاهان . در موارد نادر ممکن است، گل به رنگ صورتی یا

 بنفش باشد. این گیاه تا اواخر پاییز گل دارد‏.

"ترجمه این متن از خودم است‏، اگر نارساست به بزرگواری خود ببخشید."

انگور خرس

نام لاتین: Arctostaphylos UVA-ursi

نام های مشترک:

فولادوند، Arbutus، Bearberry، بری، خرس را انگور خرس را Carillo، سیب موش خرمای زمینی است،

 

Coralillo، سنگروی سیاه، Foxberry، Hogberry، Kinnikinnick، Manzanita، Mealberry، جعبه کوه، کران بری

 

کوه، توتون و تنباکو کوه، Pinemat Manzanita، قرمز Bearberry، Rockberry Sandberry، Sagackhomi،

 

Sagakomi، کران بری بلند، UVA-Ursi، Whortleberry

تیره: اریکاسه


نام های جایگزین :

Arctostaphylos، اوا ارسی؛ Bearberry ؛ Beargrape


انگور خرس قریب به دو قرن به عنوان داروی گیاهی مورد استفاده قرار میگیرد. بومیان(سرخپوستان) آمریکا در

 

 گذشته از آن برای درمان عفونت های دستگاه ادراری استفاده میکردند .در واقع ، تا زمانی که داروهای

 

شیمیایی و آنتی بیوتیک ها ، کشف نشده بود،از انگور خرس در درمان معمول ناراحتی های مثانه و عفونت

 

های ادراری استفاده میشد.،اما با پزشکی مدرن و پژوهش های علمی و نیز ازمایشات متعدد که روی

 

حیوانات، صورت گرفت: محققان کشف کرده اند که خواص ضد باکتری انگور خرس ، به علت داشتن arbutin و

 

 هیدروکینون است که می تواند با عفونت های دستگاه تناسلی مبارزه کند.

این گیاه همچنین حاوی تانن است که با اثرانقباضی خود، کمک به کوچک شدن و انقباض غشاء مخاطی در

 

 مثانه میکند که به نوبه خود ، باعث کاهش التهاب و عفونت در مثانه میشود.

 

امروزه، انگور خرس در اغلب مواقع در درمان عفونت های دستگاه ادراری و cystitis (التهاب مثانه) مورد

 

استفاده قرار میگیرد.

محققان بر این باورند که شاخ و برگ این گیاه،موثر ترین ماده ای است که ادرار قلیایی یک فرد بیمار را به

 

محیط اسیدی تبدیل میکند و اثرضد باکتری خود را از این طریق اعمال میکند. انگور خرس به عنوان کارامد ترین

 

 ماده در جلوگیری از عفونت اولیه مثانه شناخته شده است.

علاوه بر این ، انگور خرس میتواند سمی باشد و به کبد صدمات شدید وارد کند.

ویزگی های مرفولوژیکی:

انگور خرس گیاهی درختچه ای،همیشه سبز است و برگ های براق،کوچک،ضخیم دارد که بصورت متناوب بر

روی ساقه قرار گرفته اند. اوا ارسی بومی گواتمالا است اما انرا میتوان در جنگل های مرتفع در بسیاری از

مناطق ، از جمله امریکای شمالی،اروپا،روسیه تا هیمالایا یافت. گل های این گیاه در بهار میروید و به رنگ

های سفید یا صورتی نمایان میشود.میوه اوا ارسی، در تابستان به بار می نشیند و به حالت خوشه ای به

رنگ قرمز روشن یا صورتی شبیه میوه توت در میاید که خوراک ان،ترش مزه است.این گیاه بیشتر در نواحی پر

از سرخس رویش دارد.

زیستگاه طبیعی :

این گیاه در شرایط آب و هوای سرد مثل مناطق اروپای شمالی، قسمت‌های شمالی آمریكای شمالی و نیز

شمال كشور خودمان ایران یافت می‌شود. در جنگل‌های كاج، زمین‌های صخره‌ای و شنی-‌خاكی به خوبی

می‌روید. انگور خرس همچنین به شكل یك گیاه تزیینی نیز كشت می‌شود .

*این گیاه در جنگل های اسالم گیلان با نام محلی سیاه گیله نیز می روید.

*انگور خرس در اصطلاح محلی و در عطاری ها با نام قره قات، یافت می شود.

استفاده دارویی:

فقط برگ گیاه انگور خرس در دارو سازی و اشکال دارویی استفاده می شود.

اشکال موجود :

انگور خرس بصورت تجاری به شکل برگ خرد شده که بصورت پودر در امده است در دسترس عموم است.

نحوه مصرف :


از آنجا که انگور خرس می تواند سمی باشد ، گفتگو با پزشک قبل از استعمال ان توصیه میشود.

مقدار مصرف:

• شاخ و برگ گیاه خشک شده انگور خرس را پودرو بصورت یک کپسول( 2 -- 4 گرم )در روز( استاندارد شده

برای 400 - 800 میلی گرم )arbutin استفاده کنید.

• چای انگور خرس: 3 گرم برگ خشک شده انگور خرس را خیس کنید و در150سی سی آب به مدت یک

 ساعت،جوشانده و سه تا چهار بار در روز میل کنید.

انگور خرس را نباید برای بیش از 5 روز استفاده کرد.

هشدارها :

یکی از مواد شیمیایی موجود در انگور خرس ، هیدروکینون است که می تواند برای کبد بسیار سمی باشد

لذا استعمال این گیاه،تنها باید برای دوره های کوتاه مدت در نظر گرفته شود (نباید بیش از 5 روز مصرف کرد)و

تحت نظارت دکتر.ضمنا نباید بیش از 5 بار در 1 سال مصرف دارو تکرار شود.

عوارض جانبی گزارش شده از استعمال این گیاه،معمولا خفیف بوده و شامل تهوع و استفراغ ، تحریک پذیری

 و بی خوابی است.

زنان باردار،شیرده و یا مبتلا به فشار خون بالا ، نباید از انگور خرس استفاده کنند،همچنین در بیماران مبتلا به

 مشکلات گوارشی ، بیماری کرون و همچنین مبتلایان به بیماری های کلیه یا بیماری کبدی اصلا توصیه

نمیشود.

برگ های این گیاه را با دقت و صرفه جویی ( از چند شاخه برای این که گیاه از بین نرود ) در بهار جمع آوری

 می کنند. برگ ها باید در آفتاب یا در خشک کن با حداکثر 55 درجه سانتیگراد حرارت به سرعت خشک

شوند. آنها محتوی گلوکوزید تا 12 درصد آربوتین(Arbutine) و متیل آربوتین، تانن 10 درصد، اسیدهای آلی و

مواد دیگر هستند. از آن ها به نحو موثری علیه بیماری های ورم مجاری ادرار ( به عنوان ضد عفونی کننده )،

سنگ های ادراری و ناراحتی های کلیوی در صورتی که ادرار شخص دارای PH بازی باشد، استفاده می کنند.

 در صورت استفاده طولانی این گیاه می تواند در عین حال قابض نیز باشد.

دوران گلدهی : فروردین، اردیبهشت

زمان برداشت : فروردین تا اواخر خرداد

خواص درمانی:

۱. طبع آن سرد و خشك است.

۲. ميوه آن براي قطع خونروي از سينه مفيد مي‌باشد.

۳. دمكرده برگ و ميوه آن براي قند خون مفيد مي‌باشد.

۴. برگ اين گياه ادرارآور مي‌باشد.

۵. براي رفع ناراحتي‌هاي مثانه و ضدعفوني‌كردن مجاري ادرار از دمكرده برگ يا ميوه اين گياه مي‌توان استفاده

 كرد.

۶. جهت‌ التيام زخم‌ها از جوشانده اين گياه به صورت شستشو استفاده كنند.

۷. جهت درمان بي‌اختياري ادرار از دمكرده انگورخرس مي‌توان استفاده كرد.

* نكته: اين گياه را در رديف قره‌قاط قرار داده‌اند و خواص آن تقريباً مانند قره‌قاط مي‌باشد.

خواص این گیاه را در مطلبی از سایت «Ask.com» :

▪ بومیان اروپایی از این گیاه برای درمان بیماری های مثانه استفاده می کردند.

▪ چای انگور خرس قرن هاست که در شمال اروپا استفاده دارویی دارد.

▪ برگ های این گیاه حاوی ترکیب شیمیایی قوی ضدباکتریایی به نام هیدروکوینونز (hydroquinones) است.

▪ چای تهیه شده از برگ های خشک آن در سراسر جهان برای درمان ناراحتی های مثانه به کار برده می

شود. این نوع درمان در افراد گیاه خوار نتیجه بهتری نشان می دهد.

▪ مصرف این گیاه باعث دفع سنگ های مجاری ادراری می شود.

▪ جوشانده انگور خرس برای درمان زخم دهان، لثه، سوختگی و خراش های جزئی موثر است.

▪ در بعضی از کشورها از این گیاه برای درمان کمردرد، روماتیسم و آرتروز استفاده می شود.

▪ استفاده منظم از این گیاه که خاصیت سفیدکننده دارد، لکه های پاک نشدنی صورت را به مرور زمان از بین

 می برد.

▪ انگور خرس که آنتی اکسیدان عالی به حساب می آید، با مقابله با رادیکال آزاد مانع آسیب های پوستی

 می شود.

▪ مصرف این گیاه به زنان باردار، کودکان و بیماران کلیوی توصیه نمی شود.

مزایای انگور خرس:

برگهای این درخت کوچک به عنوان طب عامیانه گیاهی برای قرن ها به عنوان مدر و قابض ملایم استفاده می

 شود، و در درمان عفونت های دستگاه ادراری مانند التهاب مثانه، اورتریت و نفریت، pyelitis و در پیلونفریت.

انگور خرس می تواند کمک به به کاهش تجمع اسید اوریک و تسکین درد ناشی از سنگ مثانه است. انگور

 خرس نیز برای اسهال مزمن مفید است. به عنوان یک مکمل غذایی و شل کننده عضلانی، تقویت، و تدابیر

تحریک شدن بافت ها و ملتهب است.



این گیاه کمک به جلوگیری از عفونت پس از زایمان می کند. این گیاه به علت خنثی کردن اسیدیته ادرار، ادرار

 را افزایش میدهد و باعث کاهش وزن میشود. همچنین برای شبادراری مفید است.

انگور خرس همچنین شامل allantoin است که به خوبی برای خواص تسکین دهنده و بافت ترمیم آن شناخته

 شده است. در خارج، آن را به عنوان شستشو قابض برای بریدگی ها و خراش ها استفاده می کنند و برای

استعمال خارجی برای رگ به رگ شدن پشت اعمال می شود.

فشار خون بالا:

دیورتیک ها اغلب برای درمان فشار خون بالا تجویز می شوند. با این حال بهتر است آن را با سبزیجات تازه و

موز مصرف کنید. دیورتیک نیز برای نارسایی احتقانی قلب تجویز می شوند. با این حال، مشاوره با پزشک قبل

 از استفاده از انگور خرس به این دلایل بهتر است.

زخم ها / عفونت:

Allantoin موجود در انگور خرس عنصر فعال در بیش از بسیاری از کرم های ضد زخم های سرد، تب خال، و

عفونت های واژن است.

اسهال:

تانن قابض در این گیاه یافت می شوند و به درمان اسهال کمک میکنند.

عوارض جانبی:

کودکان و زنان باردار و شیرده نباید از انگور خرس استفاده کنند . میزان استفاده در دوز بالا باعث تحریک جدار

رحم می شود.

انگور خرس تنها باید برای دوره های کوتاه مدت (بیش از یک هفته) استفاده شود، و تکرار بیش از پنج بار در

یک سال.

 

 

بـازار شنـاور گـل و میـوه در هلنـد

بازارهای شناور در زمره مسیرهای آبی هستند که در آن کالا بر روی قایق های شناور در آب فروخته می

شود. این نوع بازارها که عمدتا در کشورهایی نظیر هلند، تایلند، اندونزی و ویتنام یافت می شوند شامل

فروش مایحتاج روزمره ساکنان آنجاست که به عنوان جاذبه های توریستی هم محسوب می شوند.

هرچند امروزه سوپر مارکت های مدرن و فروشگاههای زنجیره ای بطور گسترده جانشین مارکت های شناور

سنتی شده اند ولی هنوز هم دیدن قایق های مملو از سبزیجات، میوه ها و عمدتا انواع گل بر روی قایق

های مخصوص این نوع کسب و کار، خالی از لطف نیست مانند تصاویر زیر که گویای یک بازار شناور گل و میوه

 در هلند است.

 

 

نخستين جشنواره ملي و نمايشگاه گیاهان دارویی

 سرزمين ايران از نظر تنوع گياهي، به خصوص از منظر گياهان دارويي، جايگاه منحصر به فردي در جغرافياي

گياهي جهان دارد. بر اساس نظر گياه‌شناسان و پژوهشگران علوم مرتبط منابع طبيعي، تعداد گونه‌هاي

گياهي ايران در حدود 8000 گونه است و تحقيقات دانش‌پژوهان كشور نشان داده است كه از اين تعداد بيش

از 2500 گونه داراي خواص دارويي، عطري، ادويه‌اي، آرايشي و بهداشتي، رنگ دهنده، طعم دهنده، مكمل

غذايي، كنترل كننده حشرات و علف هرز و ساير موارد هستند. به‌علاوه، از تعداد كل گونه‌هاي شناخته شده،

نزديك 1730 گونه به عنوان گياهان بومي ايران ( اندميك) مي‌باشند كه تنها در سرزمين ايران رويش كرده و به

عنوان يك ظرفيت انحصاري در كشور محسوب مي‌شوند.

تاريخ طب ايران اسلامي، شاهد كوشش‌هاي غرورآفرين دانشمندان شهيري بوده كه تجربيات گرانقدر آن‌ها از

 ديرباز تاكنون در سراسر گيتي به فعاليت‌هاي علمي بشر الهام بخشيده است. بدليل وجود استعدادهای

بالقوه و تنوع اقلیمی در کشور، بر ملت پاك نهاد اين مرز و بوم و مسئولین فرض است كه این ذخایر بجا مانده

از نياكان و خاک پرگهر ایران را به عنوان ذخاير مفيد براي ملت بزرگ ايران زنده نگه دارند تا همواره در خاطر

نسل‌هاي آينده باقي بماند. از طرف ديگر با توجه به رويكرد جهاني و ملي، حضور كليه ذينفعان در كنار هم يك

 وظيفه حاكميتي و مهم در دستيابي و مأموريت ستادهاي فناوري كشور است و تنها از طريق جشنواره‌ها و

نمايشگاه‌ها بوده كه تعاملات و ديدارهاي چهره به چهره شكل مي‌گيرد.

در جهت حفظ این ارزش‌ها و ارتقاء آگاهی ملت عزیز و همچنین به منظور معرفي و قدرداني از تلاش‌هاي انجام

 شده پژوهشگران، زارعين،  پزشكان، دانشجويان، صنعتگران، صادركنندگان، تولید‌کنندگان و دیگر دست

اندرکاران و متخصصین در عرصه گیاهان دارویی، داروهاي گياهي، فرآورده‌هاي طبيعي و طب سنتي ايران،

ستاد توسعه پژوهش و کاربرد گیاهان دارویی و طب ایراني نخستين جشنواره ملي و نمايشگاه گیاهان

 دارویی ، فرآورده‌های طبيعي و طب سنتي ايران را در تاريخ 21 الي 24 خرداد ماه 1391با شعار

"همراه با طبيعت، همگام با سلامت" برگزار خواهد نمود. اين جشنواره و نمايشگاه می­تواند نگرش‌های

علمی و تجاری از یک سو و از سوی دیگر استعدادهای بالقوه، تنوع اقلیمی کشور و سرمایه­گذاری­های انجام

 گرفته توسط بخش خصوصی و دولتی و نيز توجه برنامه­ریزان اقتصادی کشور را جلب نموده واین ارتباطات

مردمی حرکت گسترده­ مجامع علمی را به سوی گسترش فرهنگ، تولید و مصرف گیاهان دارویی و ترويج

استفاده از طب ایرانی بعنوان روش‌هاي مكمل در طب را در راستای جهاد اقتصادی هدایت نماید.

اين جشنواره و نمايشگاه، علاوه بر پر رنگ نمودن نگرش‌های علمی و تجاری و نيز ايجاد محيطي فعال و

آموزنده، با جلب توجه برنامه‌ریزان اقتصادی، كارآفرينان و صاحبان صنايع در کشور فرصتي استثنائي براي

فعالين عرصه گياهان دارويي و طب ايراني ايجاد خواهد نمود. مخاطبين اين جشنواره بطور اعم عموم مردم و

به طور اخص شركت‌ها و موسسات دولتي و خصوصي و كليه پژوهشگران و صاحبان صنايع و كارآفرينان در

عرصه گياهان دارويي و طب سنتي ايران هستند.

 

 

میوه اژدها

میوه اژدها Pitaya (سایر اسامی: پیتایا، پیتاهایا، هو لونگ گو، گلابی توت فرنگی، نانتیکافروت یا تان لانگ) به میوه

چندین نوع کاکتوس اطلاق می‌شود. این میوه بومی مکزیک و آمریکای مرکزی و جنوبی است و در ضمن در

کشورهای آسیای جنوب شرقی همچون ویتنام، تایوان، جنوب چین، جزیره اکیناوا (ژاپن)، فیلیپین و مالزی

هم کشت می‌شود، و در اسرائیل نیز موجود است. میوه اژدها تنها در شب شکوفه می‌کند؛ شکوفه‌های آن

بزرگ و سفید هستند و معمولاً «گل شب» یا «ملکه شب» نامیده می‌شوند.

خصوصیات :

این میوه در پنج رنگ وجود دارد که بسیار آبدار هستند و هر رنگ طعم و مزه مخصوص به خود را دارد. دانه‌های

 درون این میوه مانند سیاه دانه هستند و از کاشت و پرورش آنها می‌توان درخت جدیدی بوجود آورد.

درختی که این میوه از آن بوجود می‌آید پیتایا نام دارد که ۳۰ تا ۵۰ روز بعد از شکوفه دادن میوه می‌دهد و در

 بعضی حالات ۵ تا ۶ بار در سال میوه می‌دهد.

رشد میوه اژدها

 

کاکتوس که میوه اژدها می‏دهد می‏تو.اند بین چند اینچ رشد کند در مدت ۲۰ دقیقه. بهترین آب و هوا برای

رشد ‏، آب و هوای گرمسیری است. گرمسیری یا خشکی که ۲۰-۲۵ میلی لیتر در سال بارندگی داشته باشد

تا بتواند با افزایش درجه حرارت مقابله کند. اگرچه آنها دوست ندارند بیش از حد مرطوب باشند. دوره های

طولانی آب و هوای سرد می‏تواند گیاه را از بین ببرد‏.

با اضافه کردن مواد آلی و مواد غذایی به خاک خوب رشد می‏کنند حتی می‏توانند با ریشه های هوایی هم

رشد کنند.

انتشار کاکتوسها برای میوه اژدها

از دانه های موجود در میوه برای انتشار دادن آن استفاده می‏شود‏. در گلادان حاوی کمپوست ریگ‏دار‏، دانه را

در گلدان محصور به کیسه‏های پلی اتیلن می کاریم و آب می دهیم.

بعد از دو هفته با مراقبت‏، نهال شروع به رشد می‏کند‏. در ابتدا دو برگ ظاهر می‏شود‏. از این نقطه به بعد

ساقه خاردار شروع خواهد شد بین مرکز این برگها. برگها پس از چند ماه از بین می‏روند.

خواص درمانی :

میوه اژدها دارای انواع ویتامینها است و در جلوگیری از سرطان روده بزرگ و دیابت موثر است. همچنین

سرشار از املاح معدنی است که باعث کاهش کلسترول و تنظیم فشار خون می‌شود. مصرف دائم آن

می‌تواند آسم و سرفه‌های شدید را بهبود دهد و از خاصیت آنتی اکسیدان بالایی بر خوردار است.

▪ این میوه که منبع خوب آنتی اکسیدان است از فعالیت رادیکال های آزاد که باعث بروز سرطان و بیماری های

 دیگری می شود، جلوگیری می کند.

▪ میوه اژدها مواد سمی مانند فلزهای سنگین را خنثی می کند.

▪ در کاهش میزان کلسترول و فشار خون بالا موثر است.

▪ مصرف منظم آن آسم و سرفه را تسکین می بخشد.

▪ این میوه که سرشار از ویتامین c است زخم ها را درمان می کند و سیستم دفاعی بدن را بهبود می

بخشد.

▪ ویتامین B۲ موجود در آن عملکردی مشابه مولتی ویتامین دارد.

▪ ویتامین B۱ موجود در آن در تولید انرژی و سوزاندن کربوهیدرات موثر است.

▪ با مرطوب و نرم کردن پوست، به ظاهر آن بهبود می بخشد.

▪ میوه اژدها در تقویت بینایی نقش مهمی دارد.

▪ میوه اژدها که منبع غنی کلسیم وفسفر است دندان و استخوان را تقویت می کند.

▪ مصرف منظم این میوه به کاهش وزن کمک می کند.

▪ میوه اژدها قند خون در دیابت نوع۲ را کاهش می دهد.

▪ این گیاه به تقویت حافظه کمک می کند.

رنگ‌های میوه :

این میوه در ۵ رنگ وجود دارد:

رنگ میوه سفید با پوسته قرمز

رنگ میوه قرمز با پوسته قرمز

رنگ میوه سفید با پوسته زرد (کمیاب)

رنگ میوه صورتی با پوست قرمز

رنگ میوه سفید با پوست صورتی

از میوه این درخت مربا و شربت هم درست می‌کنند و شربت درست شده از این میوه دراگونیتی نام دارد.

این میوه در صورت خراب شدن همانند موز و سایر میوه‌های گرمسیری ابتدا لکه‌های قهوه‌ای پیدا کرده و

سپس سیاه می‌شود.

Pitaya معمولا به عنوان میوه اژدها نامیده می شود. این میوه بسیار زیبایی است که گل های خیره کننده و

یک شکل و رنگ شدید است. میوه اژدها است که معمولا به رنگ قرمز تیره، هر چند برخی از انواع این میوه

 به رنگ صورتی یا زرد هستند. پوست میوه اژدها، پوست نازک می باشد. پوست معمولا پوشیده از فلس، و

مرکز این میوه از پالپ قرمز یا سفید، مزه شیرین ساخته شده است.

 دقیقا جایی که میوه اژدها از آن شات گرفته است،شناخته شده نیست اما تصور می شود که از آمریکای

جنوبی آمده اند. فرانسوی ها به میوه اژدها به ویتنام بیش از صد سال پیش آورده شده است. میوه اژدها

بیشتر در خانواده‏های ثروتمندان خورده می شده است. در حال حاضر، میوه شکوفا را در ایالت های آمریکا

مانند تگزاس و در مکزیک و دیگر کشورهای آمریکای جنوبی از جمله آرژانتین و پرو نیز افزایش یافته است.

میوه اژدها در مناطق گرمسیری در سراسر جهان کشت می شود.  میوه اژدها می تواند از حدود چند اینچ یا

سانتی متر تا بیست فوت (حدود شش متر) رشد می کنند. در مناطق گرم با بارش سنگین شکوفا می

شود. دوره سرما بوته، کشتن را دوست دارد و درجه حرارت بالا که در کشورهای گرمسیری یافت.

گل های این گیاه میوه اژدها تنها در شب شکوفه و معمولا فقط برای یک شب زندگی می کنند. گرده افشانی

 در این زمان اتفاق می افتد اجازه می دهد تا به ظهور میوه. گل میوه اژدها دارای عطر و بوی بسیار زیبا، و 

 می تواند هوا شب هر جا که گیاه رشد می کند را پر کنید.

میوه اژدها بهتر است با برش میوه در نصف و اهدای گوشت را خورده است. عطر و طعم بسیار تازه و شیرین

 است. میوه اژدها سرد خوشمزه است و می تواند در آب میوه و سالاد میوه خدمت کند. آنها همچنین می

 توانند به  الکل اضافه شده و  یک نوشیدنی بسیار خوشمزه شود.

چگونه باید میوه اژدها را خورد‏؟

می‏توان مثل گاز گرفتن یک سیب و یا خوردن آب انار از مرکز آن را خورد‏.

میوه اژدها بهتر است خام یا پخته خورده شود‏؟

معمولاً آن را سرد می‏خورند . با یک قاشق داخل آن را درمی‏آورید طعم شیرین و خوشمزه ای دارد.

راه های دیگر توصیه می شود میوه اژدها را در داخل بستنی میل کنید و یا تبدیل آن به یک نوشیدنی با قرار

 دادن گوشت آن از طریق آبمیوه گیری و یا می توان آن را به شراب تخمیر شده اضافه کرد.

مزایای خوردن میوه اژدها

غنی از فیبر، ویتامین C و مواد معدنی میوه اژدها نیز کم کالری است.

و در نهایت یک افسانه

هزاران سال پیش از آتش تنفس اژدها‏، میوه اژدها به وجود آمد‏. آتش آخرین چیزی بود که میوه از آن به وجود

می‏آمد‏. اگر اژدها کشته می‏شد میوه می‏شد و با جمع‏آوری میوه آن را به امپراطور هدیه می‏کردند و به عنوان

 یک گنج محسوب می‏شد‏.

سربازانی که پیروز می‏شدند از گوشت اژدها بخورند قدرتمند می‏شدند.

 

برداشت گل محمدی و گلاب گیری

مامیران (مامیران کبیر)

نامهای گیاه :

لاتین :

Chelidonium majus

فارسی : مامیران

عربی : عروق الصباغین ، مامیران کبیر

انگلیسی :

Greaterr celandine ، Celandine ، Swallow-wort

آلمانی :

Schollkraut

فرانسه :

Eclaire ، Chelidoine



مامیران یا "مامیزان کبیر" گیاهی داروئی از تیره "خشخاش Papaveraceae" است که نام علمی آن"

Chelidonium Majus"می باشد .مامیران ،" گیاه پرستو " میز نامیده میشود.

نام‌های دیگر آن: حشیشه‌الخطاطیف، خلیدونیون، عروق‌الزعفران، عروق‌الصباغین، کالیدونیون، زرده‌چاو،

خالدونیون، زردچوب، کلیدونیون، مامیران، علف‌چلچله، حشیشه‌الخطاطف، مرمیران، بقله‌الخطایف، ممران،

گیاه پرستو، مامیرون و عرق‌الصفر می‌باشد.

گیاهی است علفی، چندساله با شیره نارنجی رنگ، منشعب به رنگ سبز تیره، واجد كرك های پراكنده و

دارای بن ساقه ای پوشیده از قاعده های پایای برگ ها و ساقه ای منشعب به ارتفاع ۹۰- ۳۰ سانتیمتر. برگ

 ها شانه ای دارای ۷-۵ برگچه تخم مرغی تا مستطیلی شكل. گل آذین چتر مانند آن دارای ۶-۲ گل، گل با دو

 كاسبرگ آزاد و ریزان و چهار گلبرگ كامل زرد رنگ، واژ تخم مرغی است. پرچم ها زرد رنگ، میوه به شكل

كپسول كشیده، كمابیش مستقیم و فاقد كرك است.

دانه های آن سیاه رنگ هستند. اندام دارویی مامیران قسمت هوایی گیاه است كه در هنگام گل دادن جمع

 آوری می شوند. از مامیران به صورت خوراكی به عنوان صفراآور، ضداسپاسم، مسكن (ضعیف) و مدر و به

صورت موضعی در درمان زگیل استفاده می شود. در طب گذشته از تمام قسمت های گیاه مامیران به ویژه

شیرابه و ریشه آن در درمان ناراحتی های پوستی به ویژه برص، درد دندان و نیز به عنوان صفراآور استفاده

می كردند.

سرشاخه هوایی مامیران دارای ۱-۱/۰ درصد آلكالوئید با بیش از ۲۰ آلكالوئید است. این گیاه در زمین های بایر

 به صورت خودرو رشد می كند و به صورت وسیعی در اروپا و آسیای شمالی و مركزی می روید.

اندام دارويى ماميران قسمت هوايى گياه است كه در هنگام گل دادن جمع آورى مى شوند. از ماميران به

صورت خوراكى به عنوان صفراآور، ضداسپاسم، مسكن (ضعيف) و مدر و به صورت موضعى در درمان زگيل

استفاده مى شود. در طب گذشته از تمام قسمت هاى گياه ماميران به ويژه شيرابه و ريشه آن در درمان

ناراحتى هاى پوستى به ويژه برص، درد دندان و نيز به عنوان صفرا آور استفاده مى كردند. سرشاخه هوايى

ماميران داراى ۱-۱/۰ درصد آلكالوئيد با بيش از ۲۰ آلكالوئيد است.

ميوه ماميران باريك و دراز بوده كه دانه ها در داخل آن قرار گرفته اند و شيره اي زرد رنگ درآن وجود دارد كه

پوست را مي سوزاند و براي از بين بردن ميخچه پا بكار مي رود.

 

دامنه انتشار:

نواحی شمال ایران مانند گیلان: اطراف رشت, رودبار, عمارلو ( کبوتر چاک و زرد چین ) , گرگان: بندر گز,

مازندران.


تركيبات شيميايي:

اين گياه سمي است و استفاده زياد از آن باعث تشنج مي شود .

ماميران كبير داراي آلكالوئيد هاي مختلفي مانند چليدونين ، هيموچليدونين ، كلريتين ، پروتوپين ، آليكري

توپين ، هربرين و اسپارتئين مي باشد . در ماميران كبير همچنين نمك هاي كلسيم ، منيزيوم و آلمينويم ،

مواد رزيني و موسيلاژ موجود است .

خواص داروئي:

تمام قسمت هاي اين گياه و شيره آن مصرف دارويي دارند البته ريشه آن قوي تر از بقيه قسمت هاي آن است

1)جوشانده و يا دم كرده ماميران براي درمان سرطان معده بكار مي رود

2 )در معالجه آسم اثر مفيد درد

3) تشنج را برطرف مي كند

4)فشار خون را پائين مي آورد

5)ادرار آور و ملين است

6)درمان كننده تصلب شرائين است

7)دردهاي سرطاني را ساكت مي كند

8)براي معالجه آنژين دپواترين از آن استفاده مي كنند

9)براي درمان آب آوردن بدن مفيد است

10)سنگ كليه را خرد كرده و دفع مي كند

11)براي معالجه نقرس مفيد است

12)داروي خوبي براي برطرف كردن بيماريهاي كبدي است

13) براي درمان زخم ها ي چركين ، ريشه له شده ماميران را مانند ضماد روي اينگونه زخم ها بگذاريد

14)شيره ماميران داروي موثري براي از بين بردن زگيل و يا ميخچه است . اين شيره را با گليسرين به سنبت

مساوي مخلوط كرده و روي زگيل يا ميخچه بگذاريد تا آنرا از بين ببرد.

طرز استفاده:

جوشانده : مقدر 20 گرم برگ خشك و يا ريشه ماميران را در يك ليتر آب حل كنيد . مقدر مصرف آن يك فنجان

سه بار در روز است .

دم كرده ماميران : 30 گرم برگ خشك ماميران را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد براي مدت ده دقيقه دم

بكشد . سپس صاف كرده و مصرف كنيد .

تنطور ماميران : اين تنطور را مي توانيد از فروشگاههاي گياهان دارويي و يا برخي از داروخانه ها خريدري كنيد

 و يا اينكه مقدر 100 گرم برگ خشك يا ريشه ماميران را در 500 گرم الكل سفيد خيس كرده بگذاريد براي مدت

 دو هفته بماند . البته هر روز آنرا تكان دهيد پس از اين مدت آنرا صاف كرده و در شيشه دربست نگاهداري

كنيد . مقدر مصرف آن 10-15 قطره سه بار در روز است .

شيره ماميران : براي استفاده از شيره ماميران آنرا با عسل مخلوط كرده و استفاده كنيد .

مضرات :

همانطور كه گفته شد مصرف زياد ماميران كبير توليد مسموميت مي كند و حتي استفاده زياد آن بصورت له

 شده روي رخم ها نيز همين خطر را درد زيرا از راه پوست جذب بدن مي شود . بنابراين بايد مصرف آن در حد

 گفته شده باشد و تحت نظر متخصص مصرف شود.



دیگر خواص این گیاه :

اختلالات قلبی وعروقی:

جوشانده ریشه مامیران ،تصلب شرائین وفشار خون را درمان نموده و از بروز سکته قلبی جلوگیری می نماید.

اختلالات عصبی:

جوشانده ریشه مامیران،تسکین دهنده دردهای عصبی ،خواب آور وآرام بخش است.

اختلالات پوستی:

عصاره مامیران ،زخمها ،زوائد گوشتی و زگیل و دیگر اختلالات پوستی را برطرف می سازد.

اختلالات کلیوی:

جوشانده مامیران،محرک کلیه،فزونی دهنده حجم ادرار،دفع کننده سموم بدن و درمان کننده عفونتهای کلیه و

 مثانه ومجاری ادرار است.

اختلالات چشمی:

شست و شوی چشم با عرق مامیران ،درد و ورم و عفونتهای چشم را التیام می بخشد.

خلاصه آنکه مامیران،گیاهی مدر و مخدر و درمان کننده اختلالات قلبی و عروقی،عصبیريالپ.ستی کلیوی و

چشمی است.مامیران تصفیه کننده خون درمان کننده عفونتهای سفیلیسی ،تنگی نفس ،آسم و بواسیر

است

موارد احتیاط:

این گیاه سمی است و مقدار زیاد آن در مصارف داخلی ممکن است حتی موجب مرگ شود. مصرف این گیاه

 در دوران بارداری ممنوع است.


مامیران درمان خانگی زگیل


گیاه مامیران در آمریکای شمالی برای درمان زگیل و به عنوان گیاه دارویی استفاده می شد. به گزارش«

Ask.com»، این گیاه که بومی قاره اروپاست به آسانی در سراسر کشورهای جهان کشت می شود.

● خواص مامیران:

▪ به لحاظ تاریخی، مامیران برای ایجاد اشتها و برطرف کردن ناراحتی های کبدی و کیسه صفرا مورد استفاده

قرار می گیرد.

▪ مامیران برای درمان بیماری های متفاوتی از جمله ناراحتی معده، پولیپ های روده ای، درد ناحیه قفسه

سینه، گرفتگی عضلات، آسم، سفت شدن رگ ها، فشار خون بالا و نقرس به کار برده می شود.

▪ برای تسکین درد دندان، ریشه این گیاه را بجوید.

▪ در کشور چین، از این گیاه برای تنظیم دوران قاعدگی نامنظم استفاده می شود.

▪ مامیران خاصیت تصفیه خون را دارد و برای سوخت و ساز بدن مفید است.

● خاصیت چای مامیران:

▪ به افزایش تولید صفرا و دفع سنگ صفرا کمک می کند.

▪ گیاه مامیران با یرقان، نقرس و اسکوربوت ( نوعی بیماری خونی ناشی از کمبود ویتامین C) مقابله می

کند.

▪ برای درمان سرفه و برونشیت موثر است.

▪ دم کرده مامیران را با جوشاندن یک قاشق مرباخوری گیاه خشک شده در یک لیوان آب جوش آماده کنید.

برای بر طرف کردن بواسیر، روزی ۳ فنجان از آن را مصرف کنید.

▪ آب تازه ساقه، برگ و گل این گیاه به طور موضعی برای برطرف کردن زگیل به کار برده می شود.

▪ مصرف این گیاه توسط زنان باردار، شیرده و کودکان توصیه نمی شود.

▪ مصرف آن هربار از ۲ هفته طولانی تر نشود.

▪ در صورت ابتلا به ناراحتی کبدی و یا معده درد حاد از مصرف این نوع گیاه دارویی پرهیز شود.